Nefrolepis wysoki
zwany po prostu paprotką, jest najpopularniejszą paprocią uprawianą w domach. Naturalne stanowiska spotykamy w strefie tropikalnej Brazylii oraz w Chinach i w Afryce. Wysokość i szerokość rośliny zwykle mieści się w przedziale 30-100 cm. Zależy od wieku rośliny oraz odmiany. Z krótkiego kłącza wyrastają długie, łukowato wygięte liście. Listki są lancetowate i w zależności od odmiany, mogą być karbowane, pierzaste lub powcinane. U starszych okazów na brzegach listków tworzą się zarodnie.
Wymagania i pielęgnacja
Nefrolepis zalicza się do najłatwiejszych w uprawie paproci. Wymaga jasnego stanowiska ze światłem rozproszonym. Nie znosi bezpośredniego działania promieni słonecznych i w takim przypadku jego liście jaśnieją i żółkną. Najistotniejsze w uprawie paproci jest regularne podlewanie, tak by podłoże było stale wilgotne, ale nie mokre. Nie można przesuszać podłoża, bo od razu odbija się to niekorzystnie na wyglądzie rośliny.
Nefrolepis dobrze jest zasilać co 2 tygodnie nawozami do roślin zielonych.
Zimą dobrze jest ograniczyć podlewanie, bo paproć przechodzi zimowy spoczynek.
